Verjaardagswensen aan Brecht [J]

Hoezee! Hoezee!
Brecht is jarig!

Kidnap jonge pure meisjes
zonder borstgroei of schaamhaar
en geef ze een dierlijke verkrachtbeurt
waarvan de meest ondeugende bisschop zou walgen!

Steel een werk van Mondriaan
en gebruik de botste rand van het kader
om het meisje met veel moeite te onthoofden,
bel een goedkope taxidermist,
vraag om het meisje extra stevig op te zetten,
laat laatstejaars leerlingen houtbewerking hun zaag,
boormachien en jaren opgebouwde Scheppers-skills gebruiken
om van het lichaam een gitaar te maken,
speel CCCGCCFCGC en zing met schorre stem:

"Lang zal hij leven!".

Want Brecht is jarig!
Hoezee! Hoezee!

Palmer Scott zit als enige in de wachtzaal [V]

De muren waarschuwen voor tandplak en longkanker.
Mensen die niet genoeg zorgen hebben kunnen gerust door de medische folders bladeren.
De tijd gaat hier te traag maar mijn hart klopt te snel.
Dat zal de dokter opmerken en ik zal hartmedicijnen voorgeschreven krijgen.
Wat minder hard fietsen zou ook kunnen helpen maar je weet maar nooit.
Je kan slechts proberen. Wie weet zorgen hartmedicijnen wel voor...
...meer inspiratie - druk ik het zo uit?
Ik kan wel wat inspiratie gebruiken. Ik blader door de folders.
Misschien vind ik mij wel een geloofwaardige aandoening.
De brochure voor oogproblemen heeft een opvallend klein lettertype.
Dit lijkt me wel wat, depressie. Laat ik steeds zuchten.
Oh, daar is ze. "zucht, goedemiddag."

Epiloog:
Ik kreeg geen inspiratie voorgeschreven.

Helicopterzaad [B]

Het was een mooie lentedag meende Frank Deboosere. Ik denk dat hij gelijk had. De pyjama werd 's morgens haast automatisch opgevouwen, de toast kwam uit de broodrooster nog voor ik een confituursmaak had uitgekozen. Dat bracht me wel even in een benauwde situatie. "Hey, dat is mijn brood!" riep een stem vanuit de woonkamer. "Geniet ervan!" vervolledigde de stem zoet.

Het helicopterzaad dwarrelde zachtjes neer op het stuur van mijn fiets. Ge weet wel, die ene oudewijvenfiets die ge zo haat.

"Nee, ik kom niet naar je klotefuif!" en ik wandelde het schoolgebouw binnen.


Een schreeuw, een plof, een stilte.

Bloed.

Mijn beste vriend, achter mij, vanuit het derde verdiep. Roerloos op de grond.

Helicopterzaad.

Ik denk dat hij gelijk had.

Palmer Scott voelt zich minder goed dan Jeroen Van Hemelen [B]

"Godverdomme!" zei ik. Er lopen daar veel blije mensen rond, maar van eentje had ik het nooit gedacht.
Ik gooi met een bord, ik zwier mijn slazwierder stuk en bedenk me dan ineens dat mijn laatste actie vreselijk ironisch was. Van ironie word ik normaal blij, maar deze keer begon ik bijna te wenen. Dit is teveel ironie om blij mee te gaan opscheppen. Neen, van deze soort ironie word ik melancholisch. Je mag mij gerust een melancholieker noemen. De toestand alleen al is een bron van inspiratie geweest van verschillende grote artiesten. Hoeveel boeken ik nu kan schrijven. Word ik blij van melancholie? Het kan niet waar zijn. Misschien voel ik me dan toch niet zo slecht.

Waar zit hij nu, met zijn blijdschap? Ik heb alcohol en dit gevoel. Ik ga zitten, doe er nog eentje open en geniet. Blij met de gedachte dat ik me vanavond niet meer goed ga voelen.

Van die ironie werd ik slaperig en ik droom dat hij morgen ook dit gevoel heeft. Mijn hoop om blijdschap ebt weg, maar morgen voel ik me misschien wel beter. Beter dan Jeroen Van Hemelen.

Laten we hopen.

Palmer Scott denkt na over zijn horoscoop [J]

Het is niet dat ik me schaam voor mijn sterrenbeeld - zoveel aandacht hecht ik er niet aan - maar het heeft al wel eens tot beschamende momenten geleid. Onder een gezellige kring zitten waarvan er eentje een vrouwentijdschrift bij heeft en dan van de daartoe voorziene bladzijde luid en lachend andermans horoscoop voorleest. "Lees de mijne ook eens!" roept Palmer dan ondoordacht, waarop de onvermijdelijke vraag: "Wat zijt ge?" altijd komt. "Ik ben maagd," antwoordt hij dan. Noem het kinderachtig, maar er begint er altijd direct eentje te grinniken, en voor je het beseft scandeert de ganse keet "Palmer is maagd!" terwijl ze wijzen, spugen en met bierflesjes gooien. Nu zou het me niets meer doen, maar als seksueel maagd zijnde deed het me vroeger toch wel eens blozen. Uit veiligheid doe ik er toch niet meer aan mee, en als ik echt eens de behoefte heb om mijn horoscoop te lezen doe ik dat wel online. Ik spring van online horoscoop tot online horoscoop, en als ik besef dat nergens precies staat wat ik wil lezen, ga ik voor die van Elle. De erotische ondertoon doet aanvoelen alsof er nog hoop is voor mijn liefdesleven.

"Jij komt zelden te heftig uit de hoek, Maagd, en dat kan soms een probleem zijn. Zo nu en dan mag je best iets directer zijn als het op daten, netwerken en vriendschappen aankomt. Misschien durf je zelfs wel een machtsfantasie of twee in de praktijk te brengen? Als je het doet, doe het dan vandaag."

Ik lees deze zinnen. Meermaals, ik schat een viertal keer. Dan geef ik het op om er een boodschap in te vinden, de horoscoop heeft gelijk. De horoscoop heeft altijd gelijk. Dat is het doel van de horoscoop. Niet advies geven over wat ik moet doen met dat ene knappe meisje met haar dreadlocks op mijn school of hoe ik met de buikpijn van de slechte spek van gisteren moet omgaan, maar vage boodschappen geven waar zowel een onzeker tienermeisje als een alleenwonende schrijnwerker die zich wendt naar de astrologie vanwege pedofiele gedachten een soort van antwoord in kan vinden. Zeggen dat iemand zelden te direct uit de hoek komt, daar kan iedereen zich wel in vinden. Laatst las ik een horoscoop waarvoor ik mijn hele verjaardag (dag, maand én jaar!) moest ingeven en die me dan advies op elk vlak gaf. Concreet advies, dat ik geel moest dragen die dag omdat dat op die specifieke dag een gunstige kleur zou zijn. Had ik een gele broek of t-shirt liggen, ik had het aangedaan en ermee door de straten gewandeld. Ik denk soms na over wat ik had kunnen meemaken. De gedachten beginnen simpel, financiële dingen, 20 euro die op straat ligt, een automobilist die een fietser aanrijdt in mijn nabijheid en voordat hij vluchtmisdrijf pleegt mij zwijggeld geeft, en soortgelijke dingen. Daarna worden de gedachten pas interessant. Een tv-producer die in mij het ideale hoofdpersonage voor een nieuwe telenouvelle ziet, een verdwaalde wicca coven op excursie die in mij de verpersoonlijking van hun god zien en rituelen uitvoeren om mij 40 jaar welvaart te schenken, of plots aan de overkant van de straat het meisje dat vorige maandag in mijn dromen voorkwam waarvan ik niet eens meer weet hoe ze er uit ziet. Jammer, ik zal het nooit weten wat er had kunnen gebeuren. Vandaag zegt diezelfde horoscoop dat mijn gelukskleur blauw zal zijn, maar hij vertelt me niet wat ik met die kleur moet doen. Ik had heftiger uit de hoek moeten komen die bewuste dag en direct iets geel gaan kopen. Terwijl ik uit het raam kijk, denk ik na over dat meisje uit mijn dromen. Volgens mij had ze donker haar en ik herinner me iets van een ondeugende glimlach. Een glimlach die ze zou bovenhalen wanneer ze Palmer in zijn gele broek ziet wandelen. Ze zou er mee lachen, dat hij zijn horoscoop zo blindelings vertrouwt. Palmer zou heel direct zijn en zeggen wat hij voor haar voelt. Misschien brengt hij wel een machtsfantasie in de praktijk die dag. Misschien zelfs twee. Als hij het zou durven, zou het op die dag gebeuren.