Hij staart naar het plafond of alleszins omhoog
kijkt maar ziet niets
en wacht en wacht en wacht
in afwachting
iets maar niets
gebeurt de jongen
hij wil ver weg ver
en dan nog verder weg
naar overal nu
en liefst nog sneller
want hier wordt hij gek
van zichzelf misschien wel maar iets is beter dan niets en dan hij het tenminste geprobeerd want alleen daar in zijn hoofd is het geen fijne plek die ook leger en leger wordt naarmate de minuten verstrijken en wegsijpelen verspreiden ze zich dan toch weer vult met onzin en gedachten die voor altijd rondgaan er niets meer is hij niets meer ziet dan maar wacht op iets want van dat alles voor niets zou zijn voor altijd wordt hij zo ongelooflijk zot
