Deuheuh zak! Was! Vol!
En nu is de zak leeg.
De inhoud, mmm...
De inhoud maakte mijn lage, diepe stem naast warm nu ook vochtig.
Klam. Of klef heet dat dan.
We zochten een uitweg.
We zochten leven.
We zochten leven te starten.
Tevergeefs, maar we zoeken ook nu nog.
Miljoenen perfecte klonen van mezelf, verkwist.
Ach, we zijn gemaakt om te sterven en sterven doen we toch.
