"Ik put inspiratie uit anderen" zei de kunstenaar
maar hij doet elke dag zijn beklag
over hoe hij in wezen de leegte niet kan vullen
met emoties van zichzelf
en schrijven dat de kunstenaar kan
schrijven dat die kunstenaar wil
want als de kunstenaar niet op het hoogste schavotje staat
in elk onderdeel van zijn andermaal zielige leventje
dan gaat de kunstenaar kapot
En als de kunstenaar daarbij ook nog anderen aanhaalt
dan is de kunstenaar helemaal niet te genieten
De kunstenaar masturbeert voor de spiegel
met een grijns op zijn gezicht
en slaapt die avond beter
wetende dat hij via de kunsten
iemand anders irritatie heeft toegebracht
Maar beste kunstenaar
'ça ne me dérange pas'
want de emotie die u marginaliseert
het leven dat u irriteert
haalt zijn inspiratie uit uw zieligheid
doet u dus best maar uw beklag
want, de kunstenaar, "kunstenaar"
u lacht met 'un gens d'avenir'
een kunstenaar zonder broek aan,
aan de zee,
zand in z'n gat.
